Vrijdag 25 december:
Eerste Kerstdag in den vreemde, ver van huis en haard. Eerst nog een weemoedig gevoel, want eerste kerstdag, Christus geboorte, het was eerst dat ik verlangen kreeg naar huis om bij vrouw en kind het kerstfeest te vieren, maar weldra heb ik die gedachte van mij afgezet, omdat ik er heel niets aan kon doen en trouwens de andere jongens waren ook wakker en nu zat de stemming er zoo weer in, want het was al 9 uur geweest voor dat wij van de stroozak afkwamen. Nu eerst wassen, en daarna koffie drinken met een sneetje brood en zoodoende was het al weer gauw laat geworden, wij zijn toen voor etenstijd nog even de bergen in geweest, maar dat viel mij niet mee, want ik moest veel te hoog klimmen, maar ja, nu ik hier toch ben wil ik toch wel wat zien ook en daar om klom ik ook mee, nu en het was er schitterend zo rondom in de bomen en dan iedere keer kan je zo tussen de bomen door zien, naar beneden nu dan was het een prachtig gezicht, toen wij dan dachten dat wij hoog genoeg waren zijn wij weer terug gegaan omdat wij allen het klimmen zat werden, toen wij dan weer beneden waren toen zijn wij nog even daar de omgeving wezen verkennen en toen zijn wij weer naar het lager terug gegaan en daar hebben wij toen even gegeten en toen was het tijd om te gaan eten. Wij kwamen dan precies op tijd aan in het hotel en daar kregen wij gestoofde suikerbonen met aardappelen en vlees, met een bord soep vooraf en vruchten bowl na. Nu dat was heerlijk en wij konden net zo veel eten krijgen als wij maar hebben wilden. Na nog een glas bier gedronken te hebben zijn wij weer opgestapt, en zijn wij weer naar het lager gegaan, en nog wat brieven zitten schrijven. Toen wij daar klaar mee waren, zijn wij ze meteen gaan posten, van het postkantoor zijn wij nog even de stad in geweest. Maar dat slenteren langs de straten, nu dat ben je ook gauw zat, zodat wij maar weer besloten om maar weer naar het lager te gaan en daar aangekomen, besloten wij maar om een pan metworst te koken. En zo gezegd zo gedaan, wat erwten van Arend en wat zout van Teun en een stukje spek van mij en een ui van Jan. En onder al die bedrijven door klonken steeds weer de schoonste liederen, toen kregen wij ’s avonds nog bezoek van een paar Duitse jongens, die een uurtje bij ons gezeten hebben. Hebben toen nog een kopje thee gedronken en wat chocolade gekookt en ondertussen was het al weer 12 uur geworden en maakten wij ons weer klaar om naar bed te gaan. Maar Teun en Ari hadden nog niet veel zin in slapen en die gingen nog een poosje naar de wacht in de schuilkelder en wij met zijn vijfen kropen onder de dekens en sliepen weldra als rozen, totdat wij midden in de nacht wakker schrokken en eerst niet wisten wat of er gebeurde maar hadden het gauw door, want Teun en Ari kwamen met veel lawaai en drukte binnen, het was toen half vier in de morgen en na dit kleine intermezzo, keerde weer spoedig de nachtelijke stilte terug en was alles weldra weer rustig. Zo is de eerste kerstdag voor mij in Duitsland verlopen. Een kerstdag om nooit te vergeten, die steeds in mijn leven zal blijven, totdat mijn laatste ademtocht toe, want eerste kerstdag 1943 hoop ik, zo ik bij het leven en de gezondheid gespaard blijf weer in Holland door te brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten